Soms wil ik slapen en lig ik wakker.
Soms wil ik wakker zijn en blijf ik moe.
Ik zou het graag zelf bepalen,
maar ik weet gewoon niet hoe.
Soms verwacht de wereld 100 procent en heb ik 60 procent.
Maar ik ben zo vastberaden als ex-kankerpatient.
Ik duw mezelf, jaag op, forceer, ik struikel, val neer en sta weer op.
Ik bijt mijn tanden in dit leven,
dankbaar dat het me nog is gegeven.
Soms wil ik slapen tot volgend jaar.
Maar buiten is het leven daar.
Dus raap ik de brokstukken van de grond,
plak ik een glimlach op mijn mond.
Soms verwacht je 100 procent,
en geef ik je 60 procent.
Maar ik heb wel de vechtlust als ex-kankerpatient.
Reactie plaatsen
Reacties