Het is nu alweer een paar weken geleden dat ik schreef hoe het met me ging. Ik kan zeggen dat het heel erg goed gaat. De hechtingen zijn er 2 weken geleden uitgehaald dat gaat goed. Echter heb ik nog een miniscuul gaatje zitten in de bestraalde huid wat gewoon niet dicht wil. En een hele nare plooi op de borst wat soms nogal kan smetten, heel naar. Dat moet ik paar keer per dag goed schoonmaken. Over een maand pas terug naar de arts. Dan hoop ik echt goed genoeg te zijn genezen zodat ik voor de vervolgoperatie kan worden ingepland.

Het is weer.zo'n nacht.... En waarom ik nu weer wakker.lig? Ik heb werkelijk geen idee. Het.gaat.toch goed? Het zal de Tamoxifen wel zijn, die was ik vergeten, dus vanavond pas ingenomen.. Maar ruk is het wel dat schaapjes tellen, ach... We zien wel weer hoe de dag verloopt. 

Gisteren dus bij dr. Knottenebelt geweest. Daar besloten dat ze vrijdag (morgen) de ballon eruit haalt en zo ruimte heeft om het gat te dichten. 

Ik lig weer eens wakker. Er gaat van alles door mijn hoofd. Het gaat niet goed, maar we zijn met de boot weg. Had zo'n zin in deze vakantie. Helaas, we hebben zojuist om 5 uur 's nachts besloten morgen terug naar huis te gaan. Ik loop met een gat in mijn borst en de ballon is zichtbaar. Ik loop helemaal leeg door het wondvocht wat eruit blijft sijpelen. Ik ben het zo zat. De pijn,  de ellende. Ik wil mijn leven terug!